Meelijden

Gertjan van der Kraan

Meelijden

Lijden we nog mee wel om mensen met pijn
Over de nutteloze strijd tussen mijn en dijn
Om doelloos opgelegde regels en normen
Door regeringen met hun opgelegde vormen
Die ze aan een zelf gecreëerde religie verbinden
En heel de bevolking maar goed moet vinden

Lijden we nog mee om mensen die verdrinken
Die met tientallen in hun bootje zinken
Doordat er veel onbegrijpelijke mensen zijn
Die geld willen verdienen aan hun nood en pijn
Of schaamteloos zwakke mensen met hun kinderen
De doorgang tot vrijheid en onderdak verhinderen

Lijden we nog mee om mensen die verhongeren
Niet alleen de ouderen maar ook veel jongeren
Om de beelden op de televisie en in de krant
Van een door honger of onderdrukking geteisterd land
De kleine kinderen die schaamteloos hard werken
Voor onze modieuze kleding met de status merken

Weten we werkelijk nog wel wat meelijden is
Niet om ons eigen onverwachte Westerse gemis
Omdat opeens iets van onze status is afgenomen
Vol medelijden niet verder kunnen met onze dromen
Omdat de vrijheid in ons bestaan in de weg staat
En daardoor onze eigen realiteit in status vergaat

Lijden we nog werkelijk mee met de mensen
Die werkelijk wat hebben te wensen
Zoals de vrijheid om echt te leven
Door hun hart aan God te geven
Maar alles en iedereen moeten wantrouwen
En toch op hun Heer en Heiland blijven bouwen

Lijden we mee of hebben we medelijden
Blijven we daarin de noodzakelijke hulp mijden
Omdat we hen toch niet echt kunnen helpen
Terwijl we hen in ons gebed al kunnen overstelpen
Om troost en kracht voor onze naaste in al die landen
Maar ook de voor de vervolger in de diverse verbanden