INLOGGEN
«»

Erg kleine gedichtjes

Zonnetje op, zonnetje onder,
Kijk een flits, hoor een donder.

Dikke mist en
in de weg vergist
Dat was dom,
Ik keer nu om.

Storm en hagel
krab met m’n nagel
op m’n hoofd
er was mooi weer beloofd.

Het is zo ijzig koud,
Kom bij me
omdat ik van je houd.

TV aan, TV uit, ik naar buiten flierefluit.

Ik zat op de bank en dacht: poes op schoot, ze is zo zacht.

In het bos
gaan de gedachten los
de oude boom,
dat wordt een droom

Op de dijk
voel ik me rijk:
de rivier zo machtig
wat is dat toch prachtig

Naar de wolken staren;
wat kan ik ontwaren.
Dat is frappant
ik zie een olifant.

Ik zit hier wat te rijmen
om toehoorders te lijmen
trappen ze er in
dan heeft het ook nog zin.

Stralend duister nevelglans,
reikend naar verlichtten
spreken van de woordenmans
onbestaande vergezichten

Na een weekeind oh zo mooi,
plotseling zwaar overdonderd,
in herfstweer gedompeld.
Straks weer vorst en dooi.

Op de oude houten vloer
schijnt de zon door een gebarsten raam
Van buiten klinkt gekoer
vanwaar de eiken staan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 05-10-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Interactie
Actief sinds: 04-10-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Erg kleine gedichtjes’ van Interactie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.