INLOGGEN
«»

Een demente leeft moeizaam

Soms zie ik haar weer eens gaan Zij heeft toch
al de boodschappen gedaan?
Zij raakt steeds verder in de war Voor zich uit
duwt zij moeizaam de boodschappenkar

Zou zij nu alle inkopen hebben of vergeet zij opnieuw
er een paar? Zo sneu wel, want dan zucht ze en gaat
nogmaals maar Hoe is het eigenlijk met de koeling
gesteld? Vér over een datum heen en niemand
opgemerkt en gemeld

Haar haardos is wild en zo ken ik haar helemaal niet
Haar dag wordt tot nacht en vice versa Het doet me
verdriet
Haar portemonnee ligt eeuwig bovenop een geopende
tas Ach vrouwtje, hoe lang nog tot die verdwijnt alras?

Haar kinderen werken, hebben hun eigen zorgen en
een gezin Buurtjes doen wat zij kunnen, houden nog
wat de moed erin
Bewoners raken zélf meer dan vermoeid, verouderen
zelf eveneens Brandgevaar dreigt, snel hulp geeneens?

Dakoyria, 2018.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-11-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een demente leeft moeizaam’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.