«»
Laat ons leren toch vermeren
Om steeds meer af te leren
Alleen aan ons zelf te denken
En geen aandacht te schenken
Leven met een hart van steen
Tussen de mensen om ons heen
Die moeten leven van bedeling
Zonder ooit zicht op wat heling
In hun nare omstandigheden
De toekomst tegemoet treden
In een vage mistige omgeving
Door hun dagelijkse beleving
Van zicht op een beter leven
Waarin aandacht wordt gegeven
Door mensen die in hun denken
Hen juist liefde willen schenken
Waardoor hun kilte wat verdwijnt
Omdat de zon weer voor hen schijnt
(Af)leren
(Af)lerenLaat ons leren toch vermeren
Om steeds meer af te leren
Alleen aan ons zelf te denken
En geen aandacht te schenken
Leven met een hart van steen
Tussen de mensen om ons heen
Die moeten leven van bedeling
Zonder ooit zicht op wat heling
In hun nare omstandigheden
De toekomst tegemoet treden
In een vage mistige omgeving
Door hun dagelijkse beleving
Van zicht op een beter leven
Waarin aandacht wordt gegeven
Door mensen die in hun denken
Hen juist liefde willen schenken
Waardoor hun kilte wat verdwijnt
Omdat de zon weer voor hen schijnt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-06-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014Informatie bij het gedicht:
Omkijken naar de medemens Auteursrechten
Op dit gedicht ‘(Af)leren’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.