«»
Sneeuw is als deken
Die het gras bedekt
Daarbij het idee wekt
Dat het gras is geweken
Het gras wordt wit
Maar blijft toch groen
Net als bij een schoen
Waar de voet in zit
De vorm wordt bedekt
En past zich dan aan
Om egaal of gevlekt
Tijdelijk verder te gaan
Zoals de tak en de voet
Gedraagt zich de mens
In houding of wat hij doet
Is het een bedekte wens
Het zij kouder of warmer
Via de sneeuw of via stof
Het maakt je toch armer
Als je maar doet als of
De buitenkant ten spijt
Eenmaal ziet men gewis
De nog bedekte waarheid
Als naakte werkelijkheid
De naakte werkelijkheid
De naakte werkelijkheidSneeuw is als deken
Die het gras bedekt
Daarbij het idee wekt
Dat het gras is geweken
Het gras wordt wit
Maar blijft toch groen
Net als bij een schoen
Waar de voet in zit
De vorm wordt bedekt
En past zich dan aan
Om egaal of gevlekt
Tijdelijk verder te gaan
Zoals de tak en de voet
Gedraagt zich de mens
In houding of wat hij doet
Is het een bedekte wens
Het zij kouder of warmer
Via de sneeuw of via stof
Het maakt je toch armer
Als je maar doet als of
De buitenkant ten spijt
Eenmaal ziet men gewis
De nog bedekte waarheid
Als naakte werkelijkheid
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De naakte werkelijkheid’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.