«»
verdwijn ik in de huid
van een ander
en zie het leven
door een roze, aangedampte bril
zwaar werk wordt een schim
een schijngestalte
ik zie niet eens mezelf
laat staan de ander
en wandel ik op hoge hakken
door het leven
dan word ik door instinct gedreven
naar elk duur winkelraam
ik zie er kleuren hangen
die me mateloos bevallen
de prijzen zie ik niet
de herkomst is onleesbaar
door een kinderhand gemaakt
werkt vijftien uur per dag
voor een schrale cent?
wat kan ik daaraan doen
zo werkt de wereldhandel
even toveren
heel langzaam, bijna ongemerktverdwijn ik in de huid
van een ander
en zie het leven
door een roze, aangedampte bril
zwaar werk wordt een schim
een schijngestalte
ik zie niet eens mezelf
laat staan de ander
en wandel ik op hoge hakken
door het leven
dan word ik door instinct gedreven
naar elk duur winkelraam
ik zie er kleuren hangen
die me mateloos bevallen
de prijzen zie ik niet
de herkomst is onleesbaar
door een kinderhand gemaakt
werkt vijftien uur per dag
voor een schrale cent?
wat kan ik daaraan doen
zo werkt de wereldhandel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘even toveren’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.