Het valt niet te rijmen, of toch wel

Gertjan van der Kraan

Het valt niet te rijmen, of wel


Waar zijn we eigenlijk mee bezig
Het valt gewoonweg niet te rijmen
Zoals wij mensen omgaan met elkaar
Wat speelt er steeds in de gedachten
Onbegrijpelijke nodeloze wensen
Terwijl het gaat om een goed leven
Het leven met zijn basis behoeften
Dagelijks eten, drinken en de kleding
Warmte en beschutting bij koud weer
Genegenheid en aandacht voor elkaar
Dat zijn toch de basis levensbehoeften

En toch, meer macht, nog meer geld
Meer status, voedsel en dure kleding
Grotere huizen, auto’s en apparatuur
Meer voedsel, wat we niet op krijgen
Meer geld om nog meer uit te geven
Zoveel dat het wordt opgeslagen
Ongebruikt en vaak zelfs ook vergeten
Waardoor we steeds meer gaan wensen
Terwijl we dagelijks worden geïnformeerd
Over alle ellende over het rond der aarde

Geen voedsel, kleding of beschutting
Machten die elkaar willen vernietigen
Onbegrijpelijk leed wordt aangedaan
Waar is de liefde, waar is de vrede
Allemaal doen we er echt aan mee
Het is gewoonweg niet te rijmen
Of toch wel, want; …

Bewust of onbewust in vele vormen
We spreken over waarden en normen
Ik daag je uit te gaan onderzoeken
In geschriften en andere boeken
Wat over vrede wordt geproclameerd
Wie ons werkelijk over ware liefde leert
Ons denken in een goede richting leidt
En van de negatieve banden bevrijdt
Die ons als mensen steeds weer binden
Waar kan je deze echte vrede vinden
Ik daag je uit om je heen te kijken
In de hoop dat je geestelijk zult verrijken
Het is echt veel dichterbij dan je denkt
Voor je het beseft wordt je gewenkt
Om een reflector van liefde te zijn
In een wereld die schreeuwt van pijn