verstrooid
hoewel we verlopen zijn
zijn de huizen van de vaders
dicht
het kalf wordt niet meer geslacht
de vaders zijn vermist
of al verneveld
de vlaktes blijven droog
rivieren zijn gestremd
dieren zijn we allen
of toch niet helemaal
de mens is kannibaal
een geiser spuit
de hemel in
het schuilen
van het oude jaar
dat helpt
bij het vergeten
het ijzer nat en koud
omklemt zovelen
er is geeneens een weg
naar Nergenshuizen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verstrooid’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.