Cassandra

Geert Messelis

mijn daimon gloeit
tussen de sintels
intussen viert een wereld vol met vuur
het eind van de verlichting
het schuim der dagen
sleurt hem mee
naar goed bekende plaatsen

de grendels gaan weer op de deur
gesundes Volksempfinden
regeert de harde harten
dit wordt een reis zonder retour
de puinen zullen puinen blijven
de rede van het het hart
zal voorgoed verdwijnen
alleen wat kooltjes gloeiend in de wind
de zielen worden nageteld
de openbare leugen
heerst
het maaiveld is geschoren
en niemand die de nek uitsteekt