«»
ik wil nooit iemand vangen
mijn handen heb ik op de grond gelegd
het nutteloze verder kruipen
zonder begronding
in de waterdruppels
lees je de sporen
mensen zijn waterdruppels
ze laten dijken breken
of vriezen heel de wereld vast
een snikkend verhaal
van profeten
waarvan we dachten
dit kan niet zo zijn
het is niet zo
het is nog erger
een volle loofboom in december
bij wachten op wat komen gaat
wie weet
geeft het ons ooit
maar dan veel later
gevoelens van weer welkom zijn
doemen in de mist
mijn roep is de verlatenheidik wil nooit iemand vangen
mijn handen heb ik op de grond gelegd
het nutteloze verder kruipen
zonder begronding
in de waterdruppels
lees je de sporen
mensen zijn waterdruppels
ze laten dijken breken
of vriezen heel de wereld vast
een snikkend verhaal
van profeten
waarvan we dachten
dit kan niet zo zijn
het is niet zo
het is nog erger
een volle loofboom in december
bij wachten op wat komen gaat
wie weet
geeft het ons ooit
maar dan veel later
gevoelens van weer welkom zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘doemen in de mist’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.