Van buiten naar binnen

Gertjan van der Kraan

Van buiten naar binnen


Onze blik is heel vaak gericht
In relatie met ons eigen zicht
Op de buitenkant van het leven
Waarop we onze reacties geven
Op het uiterlijk van het bestaan
Z0 blijven we eenzijdig af gaan
Op de woorden die zij spreken
Onbewust vanwege hun gebreken
Hen daarop blijvend te beoordelen
Daarmee hun eigenwaarde stelen
En toch blijven wij maar reageren
Hen verwijten en zo erg bezeren
Omdat ze anders moeten leven
Hen ook verkeerde adviezen geven
Hoe kunnen we anderen dwingen
Hun angst en emoties te verdringen
Door met de emoties van hun bestaan
Volkomen onnatuurlijk om te gaan
Weet men wel wat in de ander leeft
Waardoor men zo’n reactie geeft
Het is anders dan je eigen bestaan
Van buiten naar binnen te gaan
Is wat we steeds weer moeten leren
Zodat we anderen niet blijven bezeren
Door botweg een mening weer te geven
Over de buitenkant van een ander leven
Emoties maakt een mens bewogen
Let daarom steeds weer op de ogen
Zij spreken vaak een eigen taal
In tegenstelling tot hun verhaal
Ook moeten we niet vergeten
Angst is nu eenmaal niet te meten
Alleen door goed te observeren
Kunnen we meer over de ander leren