Een grote tuin
Een grote tuin
De mensheid ziet de aarde als een tuin
Om te vertoeven, of te veranderen in puin
Een tuin om heerlijk samen in te spelen
Of grenzeloos, moedwillig leeg te stelen
Om zich onrechtmatig toe te schrijven
Door iedereen daar uit weg te drijven
Een tuin vol schitterend kleurige natuur
Plaatst men vol met glas en stenen statuur
Men maakt zich tot de aangewezen tuinier
Om hem in te richten voor zijn eigen plezier
Zo tuinieren we nu al eeuwenlang door
Waardoor de tuin zijn eigenschap verloor
Als plaats om te vertoeven en te spelen
De opbrengst eerlijk met elkaar te delen
Maar zolang we allen dé tuinman willen zijn
Geeft de tuin uiteindelijk distels en veel pijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-08-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)
Informatie bij het gedicht
Hoe gaat de mensheid om met de natuur
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een grote tuin’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.