«»
hebzucht
Mijn ogen kijken vol verbazing. hoe wij mensen alles om ons heen vernietigen. Ik kijk voorbij het geld en materiaal wat we niet nodig hebben. Goor is de smaak van de hebzucht van de mens. Er kleeft een soort donkere ranzige smaak aan. Wanneer men alles heeft en toch zoekt naar meer. Zou er ooit een moment komen. Dat we door hebben dat we onze ego eens wat moeten opheffen. Voor dat we de aarde helemaal leeg gezogen hebben. En onze eigen ego ons vernietigt en er niks meer overblijft.Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 03-11-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
luiehondActief sinds: 21-04-2014Informatie bij het gedicht:
http://luiehond69.blogspot.nl (c)TFJ Kuipers Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hebzucht’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.