Gezamenlijk zwijgen.
Iedere dag, keer op keer,
de zelfde slepende voeten
die het zelfde traject doorlopen.
Iedere geschonken dag weer.
Van het kleine vaste plaatsje
aan tafel, of van de luie stoel
naar het toilet.
Rest nog 'n enkel maar,
......dat kleine stukje tafel
en een nauwe ligplaats in bed.
Nergens thuis, geen een
enkel stukje vertrouwde stek.
Nu, opgenomen in de kamers
van gezamenlijk zwijgen, schreeuwt
onhoorbaar het verlangen,
naar een eigen... warme plek.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Informatie bij het gedicht
21-09-2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gezamenlijk zwijgen.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.