Angst fobie
Als alleen lopen in een donkere
slecht verlichte straat.
verwacht steeds een aanval,
weet niet wat er te gebeuren staat.
Angst knijpt mijn keer op keer
mijn keel volledig dicht.
Volledige paniek aanvallen
waar ik voor vlucht,
iedere nieuwe dag weer.
Doe dagelijks de gordijnen dicht,
mijn voordeur veilig op slot.
Vereenzaamd en alleen,
bid in stilte om hulp, ik ga hier
langzaam aan kapot!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Angst fobie’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.