Het zwarte gat.
Bomen, ontdoen
zich langzaam van
van het loodzware blad.
Dagen, aan het verkorten
steeds vroeger verruild,
de donkerte het lange licht.
Veranderingen, die ik nu al
rondom jou doen en laten
bespeur.
Een aankomende depressie,
staat steevast voor jou
weer aan de deur.
Wat ligt er weer voor ons
in het verschiet.
Ik kan je, helpen verlichten,
helaas alles voor je kleuren
kan ik niet.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Informatie bij het gedicht
21-09-2009 drepressie
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het zwarte gat.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.