Als een oeverloos kind.
Ziende ogen, verborgen
achter een roze bril
Dwalend, als een oeverloos kind
op zoek naar.....
maar voor de werkelijkheid blind.
Lichaam verspreid
slechts nog koude golven,
dat zich aan niets of
niemand meer bind.
Op zoek naar de weg van,
zucht van ongekend verlangen
Dat men na het ontwaken,
toch weer niet vind.
Slechts een poel van afbraak
het langzame verdwalen nabij
Gebonden op de weg,
naar nooit meer vrij!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Informatie bij het gedicht
31-05-2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Als een oeverloos kind.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.