INLOGGEN
«»

Het lichtje

 De donkerheid zet in
 De laatste zonnestraal verlicht
 een regendruppel die kek onder een bloem hangt
 Ergens duikt een gedachte op
 ik verlicht je weg
 vergeet je verdriet
 vertrouw op mij
 ik ben je licht
 ik begeleid je vanuit het donker
 welk nu in je hart heerst
 als een onverdraaglijk en vernietigend onweer
 naar de plek
 waar de zon je hart verwarmt
 en je waar weer gelukkig mag zijn
 Kan het verdriet en de onrust in mij een plek vinden?
 Zou het echt waar zijn?
 Ik blijf kijken naar de druppel
 hij lijkt voor eeuwig versmolten met de mooie bloem
 De laatste zonnestraal verdwijnt
 Even ben ik bang
 tot ik zie dat ook het maanlicht
 de druppel met zijn stralen omarmt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Britta Nijhuis
Actief sinds: 12-03-2014Informatie bij het gedicht:

ik zag de druppel en toen kwam dit in mij op, een troost voor mijn verdriet Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het lichtje’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.