INLOGGEN
«»

De oude eik

 Een splinter drong in mijn hart
 Bij de gedachte
 Dat die kan zweren
 Bestaat mijn bloed
 Ineens uit ijskristallen

 Ik hoor de lach van een kind
 Onschuldig en vol vertrouwen in het leven
 Alles heeft zijn plek
 En zijn tijd
 Liefde is vanzelfsprekend

 De oude eik
 Mijn initialen heb ik er ooit ingekerfd
 Menig uur bracht ik
 Onder haar troostende takken door
 Mijn eerste kus
 Een slecht rapport
 Al mijn geheimen
 Waren bij haar veilig

 Weer hoor ik het kind
 Zie het dansen rond om de eik
 Lachend en zingend
 Vertrouwend op het leven

 Ineens volwassen
 Wou ik dat ik weer
 Zo kon vertrouwen
 Maar de splinter in mijn hart
 Laat de vreugde vervagen
 De storm in mijn hart
 Dringt hem steeds dieper naar binnen

 Dapper ga ik op reis
 De reis naar mijn onschuld
 Zou de eik nog bestaan?
 Kan mijn vertrouwen herrijzen?

 De oude eik
 Statig staat zij te zwaaien naar mij
 Ik ren er naartoe
 Omarm haar
 De splinter valt uit mijn hart

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Britta Nijhuis
Actief sinds: 12-03-2014Informatie bij het gedicht:

vertrouwen als een kind hebben in het leven Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De oude eik’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.