De oude eik
Een splinter drong in mijn hart
Bij de gedachte
Dat die kan zweren
Bestaat mijn bloed
Ineens uit ijskristallen
Ik hoor de lach van een kind
Onschuldig en vol vertrouwen in het leven
Alles heeft zijn plek
En zijn tijd
Liefde is vanzelfsprekend
De oude eik
Mijn initialen heb ik er ooit ingekerfd
Menig uur bracht ik
Onder haar troostende takken door
Mijn eerste kus
Een slecht rapport
Al mijn geheimen
Waren bij haar veilig
Weer hoor ik het kind
Zie het dansen rond om de eik
Lachend en zingend
Vertrouwend op het leven
Ineens volwassen
Wou ik dat ik weer
Zo kon vertrouwen
Maar de splinter in mijn hart
Laat de vreugde vervagen
De storm in mijn hart
Dringt hem steeds dieper naar binnen
Dapper ga ik op reis
De reis naar mijn onschuld
Zou de eik nog bestaan?
Kan mijn vertrouwen herrijzen?
De oude eik
Statig staat zij te zwaaien naar mij
Ik ren er naartoe
Omarm haar
De splinter valt uit mijn hart
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Britta NijhuisActief sinds: 12-03-2014Informatie bij het gedicht:
vertrouwen als een kind hebben in het leven Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De oude eik’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Beterschap (algemeen)
Nieuwste gedichten
- Boodschapjes voor buurvrouw
- Hij heeft veel geluk gehad!
- BETERSCHAP-GRAP !!!
- KLAAGPOT !!!
- OVER GEZONDHEID ....
- Zo'n akelige wijsneus!
Best beoordeelde gedichten
- Alleen gezondheid is wat...
- Denk aan jezelf
- De waarheid.
- Als ik dan toch dood...
- Flitsend medicijn
- Achter de wolken