Een onverwachte lach
vroeger speelde
hij met blokken
alleen in de kleur rood
handjes pakten
nooit een ander
die waren blijkbaar dood
wilde niet met
kinderen praten
had ze nauwelijks in de gaten
zijn wereld kent
geen tijd of dag
ogen maken nooit contact
een eenling
op zijn eigen pad met
soms een onverwachte lach
die opening geeft
waarin de hoop herleeft
dat hij op zijn manier gelukkig is
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
12/06/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een onverwachte lach’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.