Gezicht zonder ogen
hij gaf een hand
lachte en keek
met gezicht zonder ogen
sprak een stortvloed
van woorden uit
een oceaan zonder water
gebaarde naar aarde
en de stervende zon
met mimiek zonder licht
samen zijn we gaan lopen
dwars op de wind
hij blijft spoorloos mijn kind
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
01/06/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gezicht zonder ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.