Erg korte lontjes...

Dakoyria

De verwarming flink wat graadjes lager, het kan
nu best De zon schijnt verrukkelijk in de woon-
kamer Geen kou meer die het rijkelijk verpest

Veel plezier kan ik momenteel aan buren,
vrienden, kennissen niet zozeer ontenen
Te vaak dat men bijna massaal met oogkleppen

voor door het leven gaat
Begrijpen doe ik dat wel: die veraf gelegen oorlog
het is ook voor hier soms wat veel...

Niemand meldt daar privé nou eens iets over
Korte lontjes geeft het niet te tellen en ook ik
krijg vaak er mijn deel.

Niet dat ikzelf daaraan ontkom... Ik ben ook
maar een mens en maak me dus schuldig aan
gegrauw en gegrom Wel reuzendom, maar ja...

Liefde, vriendschap, verlangde tederheid
Voor het ogenblk ons zelfs kunnen nekken
Teveel bedekt met de grauwsluier van

nietsontziende oorlogsverslaggeving.....
Zover kan intens leed elders zich zelfs bij ons
uitstrekken.

Dakoyria, 2022..


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-04-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Erg korte lontjes...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.