Niemandsland

wil melker


niemandsland


ik warm me
altijd als ik het
vuur in je ogen
zie branden en

kleine vlammetjes
opkomend uit de
rood smeulende gloed
hun dansjes maken

dan even rust
weer oplaaiend tot
hun brandstofhonger
eindelijk is gesust

soms gaat het fout
dan knettert en sist
venijn het gebrek
aan voedingskwaliteit

loeien grotere tongen
sproeien vonkenregens
ongecontroleerde hitte
tot de spikkels stikken

in het verboden
niemandsland omdat
heden en verleden in
doven niet hetzelfde beloven


wil melker
25/05/2021
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 25-05-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Niemandsland’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.