INLOGGEN
«»

eenzaamheid tijdens corona

ik kijk naar buiten en zie een donkere lucht
toch ben ik een beetje opgelucht
zou het n beter met ons gaan
maar dan zie ik in gedachten morgen die tv aangaan
en helaas wat wij al gingen dromen
\kan helaas nog niet uitkomen
de grote verbeteringen worden opnieuw uitgesteld
maar als eeuwige optimist blijf ik toch wachten
tot er een eind komt aan die klachten
want eens zullen wij zegevieren
en de boel gaan versieren
aan deze ellende moet een einde komen
zoals de regen ophoud met stromen
de zon in vol ornaat weer gaat komen
de planten en bloemen hun weg weer vinden
zo moeten wij de virus verslinden
en echt ik weet het zeker met vooruitziend oog
en U kijkt u eens omhoog
dan gaat het levensvuur weer branden
en niet meer in sombrere gedachten verzanden
geloof me het duurt niet lang meer
en dan straalt uw glimlach weer

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-04-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

JACK MULDER
Actief sinds: 22-02-2021Informatie bij het gedicht:

bemoediging Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eenzaamheid tijdens corona’ van JACK MULDER zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.