De rode auto
Jonge vader liet hem lopen
Op zijn twee eigen benen
Over lege straten stappen
Volgt nu en dan zijn baan
Mag de weg al zelf bepalen
Raakt de knalrode auto aan
Papa help, kom me halen
Handje vast, de stoep op
Til me toch, ik wil niet huilen
Vredig deinen op en neer
Veilig in gesloten armen
Zeker niet de laatste keer
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Wolflow (Actief sinds: 04-02-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De rode auto’ van Wolflow zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.