Favela
Met de schrale morgen
ontwaken in bang ontzag
kinderogen.
De nacht hield het licht
verborgen
van de wrede helledag,
die zonder mededogen
verblindt.
Er is geen licht
in de ogen van het kind.
Zoete dromen zijn verloren.
Open ogen zonder zicht.
Er is een nieuwe felle dag geboren.
Het kind,
zijn droom verloren,
wreed ontnomen
- het einde van een lief gedicht -
wacht
angstig op de
nieuwe nacht,
Om opnieuw te kunnen dromen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-12-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JanLucas van der Woude (Actief sinds: 02-12-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ Favela’ van JanLucas van der Woude zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.