Favela

JanLucas van der Woude

Met de schrale morgen
ontwaken in bang ontzag
kinderogen.
De nacht hield het licht
verborgen
van de wrede helledag,
die zonder mededogen
verblindt.
Er is geen licht
in de ogen van het kind.

Zoete dromen zijn verloren.
Open ogen zonder zicht.
Er is een nieuwe felle dag geboren.
Het kind,
zijn droom verloren,
wreed ontnomen
- het einde van een lief gedicht -
wacht
angstig op de
nieuwe nacht,
Om opnieuw te kunnen dromen