INLOGGEN
«»

Ik ben bang, ik schreeuw

Ik ben bang, ik schreeuw,
niemand die me hoort.
Waarom horen ze me niet,
Ik kan hun stemmen toch ook horen?

Ik ben bang, ik schreeuw.
Om me heen is het zwart,
ik krijg geen adem meer.
Is dit dan hoe ik sterf?

Ik ben bang, ik schreeuw,
een vlammende pijn in mijn been.
En dan plotseling kan mijn been weer bewegen.
Komt het dan toch goed is er nog hoop?

Ik ben bang,
maar ik voel hoe ik los kom van de grond.
En dan plotseling zie ik alles om me heen,
Ik haal weer adem.

Mijn been doet nog pijn,
en ik voel dat mijn ogen tranen,
maar ik lach ik leef nog.
Ik ben niet verdronken.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-09-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Meike
Actief sinds: 12-09-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik ben bang, ik schreeuw’ van Meike zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.