«»
Laat mij maar verdrinken
In mijn wereldje van niets.
Alleen, zonder ambitie,
Grote dorst
Kapotte fiets.
Laat mij nu maar drinken
In mijn hokje vol met lucht.
Herinner me niet aan tijden
Waarin ik heb verzucht
de waarheid te willen weten:
Wat goed is en wat niet.
En nu is voorbij dus ik laat
het gebeuren.
Slopende gedachten, die me mee
willen sleuren
naar angst en wanhoop.
Ik verbrand! Ik stik!
Dus laat me nu maar drinken,
geen vlieg die doe ik kwaad.
Mijn angsten zijn te linken aan
wat me het meest schaadt.
Want wie me echt te gronde helpt,
ik huil nu en ik snik,
dat schuchter type, die stille vent,
die angsthaas, dat ben ik.
Klaas klimop.
Bang geklaag
Bang Geklaag.Laat mij maar verdrinken
In mijn wereldje van niets.
Alleen, zonder ambitie,
Grote dorst
Kapotte fiets.
Laat mij nu maar drinken
In mijn hokje vol met lucht.
Herinner me niet aan tijden
Waarin ik heb verzucht
de waarheid te willen weten:
Wat goed is en wat niet.
En nu is voorbij dus ik laat
het gebeuren.
Slopende gedachten, die me mee
willen sleuren
naar angst en wanhoop.
Ik verbrand! Ik stik!
Dus laat me nu maar drinken,
geen vlieg die doe ik kwaad.
Mijn angsten zijn te linken aan
wat me het meest schaadt.
Want wie me echt te gronde helpt,
ik huil nu en ik snik,
dat schuchter type, die stille vent,
die angsthaas, dat ben ik.
Klaas klimop.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
klaas klimopActief sinds: 03-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bang geklaag’ van klaas klimop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.