Bang geklaag

Door: klaas klimop

Bang Geklaag.

Laat mij maar verdrinken
In mijn wereldje van niets.
Alleen, zonder ambitie,
Grote dorst
Kapotte fiets.

Laat mij nu maar drinken
In mijn hokje vol met lucht.
Herinner me niet aan tijden
Waarin ik heb verzucht
de waarheid te willen weten:
Wat goed is en wat niet.

En nu is voorbij dus ik laat
het gebeuren.
Slopende gedachten, die me mee
willen sleuren
naar angst en wanhoop.
Ik verbrand! Ik stik!

Dus laat me nu maar drinken,
geen vlieg die doe ik kwaad.
Mijn angsten zijn te linken aan
wat me het meest schaadt.

Want wie me echt te gronde helpt,
ik huil nu en ik snik,
dat schuchter type, die stille vent,
die angsthaas, dat ben ik.

Klaas klimop.