Ongerust
Zij waant mij al dood; voor alle zekerheid belt
ze nog even...
Alle lamellen zo potdicht, wat gaat zij nog
beleven?
Een duidelijk geïrriteerde stem staat haar te
woord Weet zij inmiddels nou nóg niet dat de
zon haar altijd zo stoort? Bloedheet is het in
de kamer en zij barricadeert daarom
Waarom steeds moet zij rekenschap geven
alsof dat zo hoort...
Als een laatste riedel komt er nog achteraan:
houd eindelijk eens óp na twintig jaren!
Je kent inmiddels deze gang van zaken
Als het je gerust stelt, 's morgens vroeg wekt
mij een ánder buurtje, in wederzijds verstaan
zal ik ook háár heel kort bellen gaan.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ongerust’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.