delirium
skelet draaft altijd mee
je loopt nooit harder
dan die orgelpijpen
hun zang knarst in de gewrichten
de fontanellen dichtgegroeid
er is geen wereld meer
om te ontdekken
alleen het daze brein
draaft door
wentelt in voorstelbare
dronkemans gesprekken
er is geen einder meer
geen lucht om te behappen
alles staat volgebouwd
en brandt
met grijnzende dorpsgekken
monologen onzichtbare gesprekken
met teveel iemand
niemand kijkt op
van die ellende
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘delirium’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.