ik was zo jong
je wandelde Hansje in handje
naar het huisje
met de groene luiken
en een strooien dak
de akkers zwollen groenig
in de late lente
hier had je naar verlangd
een weekje hondje zitten
de sleutel keurig onder de mat
je hoorde blij geblaf
een boomgaard met knoerten
en oude knoesten
een schuur -geen schuur- een boerenschuur
de boerderijen ver en klein tegen de vlakte
een vroege hommel in de lucht
de haard aan tegen wakte
je nam je gemak
geen radio, tv
de stilte
maar in de late nacht
wakker
stijf als een plank
van angst
het laken koud en nat
op jezelf
voelde je onzegbaar vroeger boven kruipen
ik hield me groot
maar was een dwerg
omringd door het niets
haar kon ik toch niets zeggen
ik was de man
de leegte van het land
ik verlangde naar een stad
vol uitlaatgas
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik was zo jong’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.