INLOGGEN
«»

Mijn laatste snik


mijn laatste snik


het is de alleen zijn pijn
die nachts uit schaduw
zijn tanden krijgt

vol venijn aan
zekerheden vreet
als ik zweet van angst

zelfs licht kan niet
verdrijven wat uit donker
naar me toe komt schuiven

een radeloze schreeuw
kan ik totaal verlamd
nog panisch uiten

voor ik wakker schrik
gedesoriƫnteerd dacht bezig
te zijn aan mijn laatste snik

met bonkend hart wacht ik
de dag maar af want het is fijn
om weer onder de mensen te zijn


wil melker
19/06/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-06-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn laatste snik’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.