«»
de priem tussen je schouderbladen
de zwarte wolk in je longen,
je keel die is dichtgeschroeid
Woorden vielen op droge grond
de dood werd je toegewenst
niemand die het deed, niemand die iets deed
al noemden ze zich het luisterend oor.
Zij die de kapitalistische samenleving doorhadden,
zij die verboden te kijken, te koesteren, te vragen
de kleermakers van de angst, met de laarzen van het gelijk
hun oordeel was altijd wet
Veel gaat voorbij, het lijkt niet meer te bestaan
toch is er dat ene dat altijd blijft
dat altijd je metgezel zal zijn
de pijn.
Pijn
Je voelt het snijden, langzaam steken,de priem tussen je schouderbladen
de zwarte wolk in je longen,
je keel die is dichtgeschroeid
Woorden vielen op droge grond
de dood werd je toegewenst
niemand die het deed, niemand die iets deed
al noemden ze zich het luisterend oor.
Zij die de kapitalistische samenleving doorhadden,
zij die verboden te kijken, te koesteren, te vragen
de kleermakers van de angst, met de laarzen van het gelijk
hun oordeel was altijd wet
Veel gaat voorbij, het lijkt niet meer te bestaan
toch is er dat ene dat altijd blijft
dat altijd je metgezel zal zijn
de pijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 28-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jose van RosmalenActief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:
gedicht over pijn Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pijn’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.