INLOGGEN
«»

Vluchtig passeren


vluchtig passeren


ik keek om me heen
raakte steen en cement
maar voelde op dat moment
geen enkele vibratie

zag wolken en zon
in hun herfstig gaan
de wereld vluchtig passeren
alleen ik bleef daar staan

tot een beweging mij riep
in het verstoren van stilte
door een paar ogen met
de soepele gang van geniep

een jagende kat
bracht mij godzijdank
terug naar verbondenheid
met het warme leven

weg was de pijn
van het existentiële
besef totaal verlaten
alleen op de wereld te zijn


wil melker
17/11/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-11-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vluchtig passeren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.