De grens
Ogen als witte kralen
grote woorden vele vragen
enkel en alleen verlaten
op weg naar het boek met vergeten namen
Geen eind bij de grens
Enkel muren en hekken
de dood begint aan je te trekken
biddend in de stof, je laatste wens
een bewaker begint te tellen
hoeveel lege ogen in holle vellen
misselijk kijkt hij verder toe
het maakt niet meer uit wat ik voor hun doe
Mensen beginnen bij de grens te dringen
Een oude vrouw begint in de verte zachtjes te zingen
Broden vliegen over het hek
Morgen weer vechten voor een betere plek
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-10-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Awkebit (Actief sinds: 25-09-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De grens’ van Awkebit zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.