de nachten droom ik korter

wil melker

mijn angst heeft vingers
van een droom gekregen
ze aaien teder en ik lach
onverhoeds verkrampen ze en
scheuren dat wat ik als kwetsbaar zag

ze graaien buiten zinnen
met nagels in mijn geest
wat heel voorzichtig
was geheeld blijkt nooit
echt dicht te zijn geweest

ik gil de werkelijkheid te hulp
jank badend in mijn zweet
verbijsterd tast ik naar
herinneringen die ik door
angst nooit meer vergeet

de nachten droom ik korter
diep in me ben ik vrij
de vingers van mijn dromen
zal ik breken ze hebben
dan geen macht meer over mij