INLOGGEN
«»

ze trekken aan het beest

vingers in mijn geest
ze trekken aan het beest
dat ik heb opgesloten

door mij is neergestoken
toen het me bedreigde
het bloed is nog niet opgeveegd

het sijpelt door in woorden
die me storen die vakjes
open maken van wat is geweest

die ik had afgesloten omdat
ze anders spoken mij dwingen
tot verkeerde dingen

onberedeneerde angst waarvoor
ik vlucht geen adem krijg
en radeloos de dood verzucht

alleen jouw hand maakt dat
ik land weer voet op aarde zet
jouw lippen bidden mijn gebed

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ze trekken aan het beest’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.