INLOGGEN
«»

Verblindend

Naar buiten geduwd,
de gordijnen gescheurd
en de zon die zonet
mijn ogen verblindde,
ik kruip terug.

Het vult me,
hard en diep gezwel
dat me verwart
in het uur van de
verwoestende waarheid.

Als noot gekraakt
onder lichtbundels
weergalmend langs
de gevangenismuren
achteraan de stad.

Nee, vandaag wil ik
in duisternis leven.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-02-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

DichteresMetHoop
Actief sinds: 12-01-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verblindend’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.