De betoverende blom

Dora

Mijn hand reikt naar de blom
doch met enige aarzeling
blijft ze onbewogen hangen
Slechts een lichte siddering
verraadt groeiende onrust

Welk geheim ligt verborgen
in deze aanlokkelijke roemer
Zal ik schoonheid waarnemen
zoete geur mij besprenkelen
en rusteloosheid temperen

Zullen stekels mij verwonden
littekens schrijven in handen
dromen verdoemen naar de hel
omdat hoogmoed het wint
van bedremmelde schimmen

Mijn hand reikt naar het onbekende
doch ik zou kunnen verder dromen
blijven stil staan in verworvenheid
maar nooit opwinding ondervinden
nimmer zoete geuren beminnen.