«»
weer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo’s van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen
stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan
maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn
niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer te leren de dankbare
broeder van je hoeder te zijn
Met gebalde vuist
met gebalde vuistweer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo’s van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen
stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan
maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn
niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer te leren de dankbare
broeder van je hoeder te zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-09-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
02/09/2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met gebalde vuist’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.