«»
waar donker dreigend
en schaduw tastbaar was
weer hoorde ik de stap
en vage woorden alsof
er iemand naar beneden ging
het kraken van de trap
verraadde hoe ver hij
van mij verwijderd was
er viel een gat van ongewis
gevuld met beelden
waarvan ik het bestaan niet wist
zij raakten mij met
klamme vingers van de tocht
en kou die uit de vloer optrok
ik opende gordijnen
liet zon naar binnen schijnen
maar de angst bleef bij me
Dwaalde in herinnering
ik dwaalde in herinneringwaar donker dreigend
en schaduw tastbaar was
weer hoorde ik de stap
en vage woorden alsof
er iemand naar beneden ging
het kraken van de trap
verraadde hoe ver hij
van mij verwijderd was
er viel een gat van ongewis
gevuld met beelden
waarvan ik het bestaan niet wist
zij raakten mij met
klamme vingers van de tocht
en kou die uit de vloer optrok
ik opende gordijnen
liet zon naar binnen schijnen
maar de angst bleef bij me
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-08-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dwaalde in herinnering’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.