Laatste avond
De avondzon schijnt
er genoeg van te hebben,
glijdt als een dooier
die de pan in gaat in zee
En langs de branding,
waar wij trachten
achteruit naar gisteren
te lopen,
ruikt het naar tranen
en naar vis
Bij elke natte stap
zijn wij elkaar al
aan het missen,
nog voor het afscheid
ons morgen verscheurt
Ik prent me je in,
terwijl de hemel boven zee
onze laatste avond samen
ondraaglijk roze kleurt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-12-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lotte Spoor (Actief sinds: 07-12-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laatste avond’ van Lotte Spoor zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.