«»
er genoeg van te hebben,
glijdt als een dooier
die de pan in gaat in zee
En langs de branding,
waar wij trachten
achteruit naar gisteren
te lopen,
ruikt het naar tranen
en naar vis
Bij elke natte stap
zijn wij elkaar al
aan het missen,
nog voor het afscheid
ons morgen verscheurt
Ik prent me je in,
terwijl de hemel boven zee
onze laatste avond samen
ondraaglijk roze kleurt
Laatste avond
De avondzon schijnter genoeg van te hebben,
glijdt als een dooier
die de pan in gaat in zee
En langs de branding,
waar wij trachten
achteruit naar gisteren
te lopen,
ruikt het naar tranen
en naar vis
Bij elke natte stap
zijn wij elkaar al
aan het missen,
nog voor het afscheid
ons morgen verscheurt
Ik prent me je in,
terwijl de hemel boven zee
onze laatste avond samen
ondraaglijk roze kleurt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 07-12-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Lotte SpoorActief sinds: 07-12-2021 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laatste avond’ van Lotte Spoor zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.