Geen afscheid kunnen nemen

Dakoyria

Beetje bij beetje sijpelen nog steeds jeugd-
voorvallen mijn gedachten binnen.....
Hoe geregeld heel lieve buren op mij pasten
Ik was wel zo graag in hun midden

Mijn ouders waren af en toe op stap naar
familie in een andere stad Geen enkel probleem,
ik die het meer dan naar mijn zin had!
Een heel losse sfeer, humor steeds wel weer

Het spelen met de jongste dochter
Het nader kennis maken met hun complete
familie Bezoekjes die er nooit staken
Zelfs daar mogen slapen, uiterst welkom zijn

Opeens de verhuizing van ons eigen gezin
Nooit meer hartelijk afscheid genomen en nog
voel ik me aan hen verplicht Mijn ouders veel
te druk met in te pakken dozen.....

Ook erna nooit geen verdere ontmoetingen meer
Ik had me wel zo gehecht
Wat begreep men feitelijk van een trouw, eenzaam
kinderhart? Er bleef niets anders dan dikke vette pech.

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-08-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Geen afscheid kunnen nemen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.