De dood van een roos

Roel van Ekeris

Het staat op een grafsteen geschreven.
Het leven zoals het was.
In woorden zo gedreven.
Het begon al met de kleuterklas.

Dierbare herinnering.
Gedachten van vertedering.
De schoonheid van een bloem.
Ze groeide in goed fatsoen.

Gedachten die gelukkig maken.
Ook al zal je bij de steen vredig waken.
Het verdriet aan jou onttrokken.
De roos weet je gedachten te lokken.

Waar helen is toevertrouwd.
Nieuwe wegen gebouwd.
Levenskracht vredig mogen smeden.
Een doornenkrans berust in het verleden.

Roel van Ekeris©