De laatste lach
de laatste lach
ik zag
de wereld tot
stilstand komen
huilde toen
de laatste lach
stierf in mijn dromen
nog was de
zorg zichtbaar voor
de gebleven mens
in kleine sketches
bloeide liefde
als enige wens
niet de nood
heeft hen toen
samengebracht
wel het besef
dat zij deel waren
van alles wat nog rest
wil melker
14/03/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De laatste lach’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.