«»
Tot een streep koud licht
De uren houden halt
vlak bij het ondergewicht
Je stem aan de tijd versleten
Reikt tot aan het middenuur
Zou ik ooit kunnen vergeten
Je grafisch tekenplezier?
Je ligt nu in je nachtkledij
In een gesteven bedbestaan
Vleugels langszij
Hoe graag had je nog
Naar nieuwe werelden willen gaan
Verlicht door een innerlijke gloed
Dalen er vlokken op je neer
Een laatste face-time groet
Je zegt, man, het gaat niet meer
Afscheid
De dag versmaltTot een streep koud licht
De uren houden halt
vlak bij het ondergewicht
Je stem aan de tijd versleten
Reikt tot aan het middenuur
Zou ik ooit kunnen vergeten
Je grafisch tekenplezier?
Je ligt nu in je nachtkledij
In een gesteven bedbestaan
Vleugels langszij
Hoe graag had je nog
Naar nieuwe werelden willen gaan
Verlicht door een innerlijke gloed
Dalen er vlokken op je neer
Een laatste face-time groet
Je zegt, man, het gaat niet meer
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ValentijnActief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Afscheid’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.