ik.
de maannacht
rekt zich lui
over de aarde uit
de verten zijn verdwenen
onder de wegen
volgebouwd
met nep kastelen
zandkastelen
luchtkastelen
waar zijn de velden
van weleer
gebleven
alleen een zelfkant luistert
naar het gefluister
van de laatste waan
onder de maan
dicht bij de zee
staat een man
zijn sporen zijn verloren
in het zand
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik.’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.